Summary
German to Dutch: more detail...
- verabscheuen:
-
Wiktionary:
- verabscheuend → afschuwelijk, ijselijk, afgrijselijk, verfoeilijk, abominabel, gemeen, onguur, ploertig, rottig, vuig
- verabscheuen → verafschuwen, walgen van, verachten, verfoeien, een afschuw hebben van, een weerzin hebben tegen, een hekel hebben aan, minachten, versmaden
- verabscheuen → verafschuwen, verfoeien
German
Detailed Translations for verabscheuend from German to Dutch
verabscheuen:
verabscheuen verb (verabscheue, verabscheust, verabscheut, verabscheute, verabscheutet, verabscheut)
Conjugations for verabscheuen:
Präsens
- verabscheue
- verabscheust
- verabscheut
- verabscheuen
- verabscheut
- verabscheuen
Imperfekt
- verabscheute
- verabscheutest
- verabscheute
- verabscheuten
- verabscheutet
- verabscheuten
Perfekt
- habe verabscheut
- hast verabscheut
- hat verabscheut
- haben verabscheut
- habt verabscheut
- haben verabscheut
1. Konjunktiv [1]
- verabscheue
- verabscheuest
- verabscheue
- verabscheuen
- verabscheuet
- verabscheuen
2. Konjunktiv
- verabscheute
- verabscheutest
- verabscheute
- verabscheuten
- verabscheutet
- verabscheuten
Futur 1
- werde verabscheuen
- wirst verabscheuen
- wird verabscheuen
- werden verabscheuen
- werdet verabscheuen
- werden verabscheuen
1. Konjunktiv [2]
- würde verabscheuen
- würdest verabscheuen
- würde verabscheuen
- würden verabscheuen
- würdet verabscheuen
- würden verabscheuen
Diverses
- verabscheu!
- verabscheut!
- verabscheuen Sie!
- verabscheut
- verabscheuend
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie
Translation Matrix for verabscheuen:
Noun | Related Translations | Other Translations |
gruwelen | Freveltaten | |
gruwen | Abscheu; Ekel; Greuel; Widerwille | |
Verb | Related Translations | Other Translations |
griezelen | entsetzen; grauen; schaudern; verabscheuen | grausen; sich grausen; sich gruseln |
gruwelen | entsetzen; grauen; schaudern; verabscheuen | |
gruwen | entsetzen; grauen; schaudern; verabscheuen | grausen; sich grausen; sich gruseln |
verafschuwen | hassen; verabscheuen | |
verfoeien | hassen; verabscheuen |
Synonyms for "verabscheuen":
Wiktionary Translations for verabscheuen:
verabscheuen
verabscheuen
Cross Translation:
-
(transitiv) Abscheu gegen jemanden oder etwas empfinden
- verabscheuen → verafschuwen
verb
-
afschuw hebben voor
-
afschuw hebben van
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• verabscheuen | → walgen van; verafschuwen | ↔ abhor — to regard with horror or detestation |
• verabscheuen | → verachten; verafschuwen | ↔ abominate — to feel disgust towards, to hate in the highest degree |
• verabscheuen | → verafschuwen | ↔ detest — to dislike |
• verabscheuen | → verafschuwen | ↔ loathe — hate, detest, revile |
• verabscheuen | → verafschuwen; verfoeien; een afschuw hebben van; een weerzin hebben tegen | ↔ abhorrer — avoir en horreur. |
• verabscheuen | → verafschuwen; verfoeien; een afschuw hebben van; een weerzin hebben tegen | ↔ abominer — Avoir en horreur, détester, haïr. |
• verabscheuen | → verafschuwen; verfoeien; een afschuw hebben van; een weerzin hebben tegen; een hekel hebben aan; minachten; versmaden | ↔ détester — (vieilli) maudire. |
• verabscheuen | → verafschuwen; verfoeien | ↔ exécrer — avoir en exécration, avoir en horreur, abominer. |
Wiktionary Translations for verabscheuend:
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• verabscheuend | → afschuwelijk; ijselijk; afgrijselijk; verfoeilijk; abominabel | ↔ abominable — Qui est en horreur, qui mériter d’tenir en horreur. |
• verabscheuend | → afschuwelijk; ijselijk; afgrijselijk; verfoeilijk; abominabel | ↔ détestable — Qui devoir détester. |
• verabscheuend | → afschuwelijk; ijselijk; afgrijselijk; verfoeilijk; abominabel | ↔ odieux — Qui exciter la haine, l’aversion, la réprobation, l’indignation. |
• verabscheuend | → afschuwelijk; ijselijk; afgrijselijk; verfoeilijk; abominabel; gemeen; onguur; ploertig; rottig; vuig | ↔ repoussant — Qui inspirer de l’aversion, du dégoût. |
• verabscheuend | → afschuwelijk; ijselijk; afgrijselijk; verfoeilijk; abominabel | ↔ répugnant — Qui inspirer la répugnance. |