Dutch

Detailed Translations for uitwijken from Dutch to German

uitwijken:

uitwijken verb

  1. uitwijken (toevluchten; schuilen; wegkruipen)
    sich verstecken; zuflücten
    • sich verstecken verb (verstecke mich, versteckst dich, versteckt sich, versteckte sich, verstecktet euch, sich versteckt)
    • zuflücten verb
  2. uitwijken (uit de weg gaan)
    ausweichen; auswandern; fliehen; emigrieren
    • ausweichen verb (weiche aus, weichst aus, weicht aus, wich aus, wichet aus, ausgewichen)
    • auswandern verb (wandere aus, wanderst aus, wandert aus, wanderte aus, wandertet aus, ausgewandert)
    • fliehen verb (fliehe, fliehst, flieht, floh, floht, geflohen)
    • emigrieren verb (emigriere, emigrierst, emigriert, emigrierte, emigriertet, emigriert)
  3. uitwijken (uit een land wijken)
    auswandern; emigrieren
    • auswandern verb (wandere aus, wanderst aus, wandert aus, wanderte aus, wandertet aus, ausgewandert)
    • emigrieren verb (emigriere, emigrierst, emigriert, emigrierte, emigriertet, emigriert)
  4. uitwijken (opzij gaan; zwenken)
    ausweichen; zur Seite gehen
    • ausweichen verb (weiche aus, weichst aus, weicht aus, wich aus, wichet aus, ausgewichen)
    • zur Seite gehen verb (gehe zur Seite, gehst zur Seite, geht zur Seite, gang zur Seite, ganget zur Seite, zur Seite gegangen)
  5. uitwijken (wegvluchten; vluchten; ontvluchten; ontsnappen; ontkomen)
    flüchten; entkommen; fliehen; entfliehen; ausbrechen; ausreißen; entwischen; entweichen
    • flüchten verb (flüchte, flüchtest, flüchtet, flüchtete, flüchtetet, geflüchtet)
    • entkommen verb (entkomme, entkommst, entkommt, entkam, entkamt, entkommen)
    • fliehen verb (fliehe, fliehst, flieht, floh, floht, geflohen)
    • entfliehen verb (entfliehe, entfliehst, entflieht, entfloh, entfloht, entflohen)
    • ausbrechen verb (breche aus, brichst aus, bricht aus, brach aus, bracht aus, ausgebrochen)
    • ausreißen verb (reiße aus, reißt aus, riß aus, risset aus, ausgerissen)
    • entwischen verb (entwische, entwischt, entwischte, entwischtet, entwischt)
    • entweichen verb (entweiche, entweichst, entweicht, entwich, entwicht, entwichen)

Translation Matrix for uitwijken:

VerbRelated TranslationsOther Translations
ausbrechen ontkomen; ontsnappen; ontvluchten; uitwijken; vluchten; wegvluchten er tussenuit knijpen; er vandoor gaan; losbreken; ontglippen; ontkomen; ontsnappen aan; ontvluchten; vluchten; wegkomen; weglopen; wegrennen; zich met geweld losbreken; zich vrijmaken
ausreißen ontkomen; ontsnappen; ontvluchten; uitwijken; vluchten; wegvluchten 'm piepen; 'm smeren; de plaat poetsen; ergens uitscheuren; ervandoor gaan; hem smeren; lopend weggaan; losbreken; ontglippen; ontkomen; ontsnappen aan; ontvluchten; uitrukken; uitscheuren; uitwijken voor iets; vluchten; wegkomen; weglopen; wegrennen; zich met geweld losbreken; zich uit de voeten maken; zich vrijmaken
auswandern uit de weg gaan; uit een land wijken; uitwijken emigreren; landverhuizen; migreren
ausweichen opzij gaan; uit de weg gaan; uitwijken; zwenken mijden; ontlopen; ontwijken; uit de weg gaan; vermijden
emigrieren uit de weg gaan; uit een land wijken; uitwijken emigreren; landverhuizen
entfliehen ontkomen; ontsnappen; ontvluchten; uitwijken; vluchten; wegvluchten er tussenuit knijpen; er vandoor gaan; heenkomen; losbreken; loskomen; ontglippen; ontkomen; ontslagen worden; ontsnappen; ontsnappen aan; ontvluchten; op vrije voeten gesteld worden; uitwijken voor iets; vluchten; vrijkomen; wegkomen; weglopen; wegrennen; zich bevrijden; zich met geweld losbreken; zich vrijmaken
entkommen ontkomen; ontsnappen; ontvluchten; uitwijken; vluchten; wegvluchten er tussenuit knijpen; er vandoor gaan; lopend weggaan; losbreken; loskomen; ontslagen worden; ontsnappen; op vrije voeten gesteld worden; uitwijken voor iets; vrijkomen; weglopen; zich bevrijden; zich met geweld losbreken
entweichen ontkomen; ontsnappen; ontvluchten; uitwijken; vluchten; wegvluchten de plaat poetsen; ervandoor gaan; hem smeren; loskomen; ontduiken; ontlopen; ontslagen worden; ontsnappen; ontwijken; op vrije voeten gesteld worden; uitwijken voor iets; vermijden; vrijkomen; zich bevrijden; zich uit de voeten maken
entwischen ontkomen; ontsnappen; ontvluchten; uitwijken; vluchten; wegvluchten de plaat poetsen; er tussenuit knijpen; er vandoor gaan; ervandoor gaan; hem smeren; loskomen; ontglippen; ontkomen; ontslagen worden; ontsnappen; ontsnappen aan; ontvluchten; op vrije voeten gesteld worden; uitwijken voor iets; vluchten; vrijkomen; wegkomen; weglopen; wegrennen; zich bevrijden; zich uit de voeten maken; zich vrijmaken
fliehen ontkomen; ontsnappen; ontvluchten; uit de weg gaan; uitwijken; vluchten; wegvluchten er tussenuit knijpen; er vandoor gaan; lopend weggaan; losbreken; loskomen; ontglippen; ontkomen; ontslagen worden; ontsnappen; ontsnappen aan; ontvluchten; op vrije voeten gesteld worden; uitwijken voor iets; vlieden; vluchten; vrijkomen; weghaasten; weghollen; wegijlen; wegkomen; weglopen; wegrennen; wegsnellen; wegspoeden; wegvluchten; wijken; zich bevrijden; zich met geweld losbreken; zich vrijmaken
flüchten ontkomen; ontsnappen; ontvluchten; uitwijken; vluchten; wegvluchten de plaat poetsen; ervandoor gaan; hem smeren; lopend weggaan; losbreken; loskomen; ontglippen; ontkomen; ontslagen worden; ontsnappen; ontsnappen aan; ontvluchten; op vrije voeten gesteld worden; uitwijken voor iets; vlieden; vluchten; voortvluchtig zijn; vrijkomen; weghaasten; weghollen; wegijlen; wegkomen; weglopen; wegrennen; wegsnellen; wegspoeden; wegvluchten; zich bevrijden; zich met geweld losbreken; zich uit de voeten maken; zich vrijmaken
sich verstecken schuilen; toevluchten; uitwijken; wegkruipen verschuilen; verstoppen
zuflücten schuilen; toevluchten; uitwijken; wegkruipen
zur Seite gehen opzij gaan; uitwijken; zwenken opzijgaan
ModifierRelated TranslationsOther Translations
ausreißen uitgedrukt; uitgeknepen
entkommen ontsnapt; uitgebroken

Wiktionary Translations for uitwijken:

uitwijken
verb
  1. van richting veranderen om een obstakel te vermijden
  2. naar een ander land vluchten, veelal om politieke redenen
  3. (in België) emigreren; ook verhuizen naar een ander landsgedeelte in België
uitwijken
verb
  1. (intransitiv) sein Heimatland auf Dauer verlassen, um sich in einem anderen Land niederlassen, mit dem Ziel,

Related Translations for uitwijken